O que algúns non queredes ler
Cando na segunda década do século XXI se construiu a granxa de porcos a 1 km xustiño das casas de Piño, no Rodo, ninguén pensou nas tremendas consecuencias da súa instalación.
Cando o modelo produtivo mudou polas directivas de Europa, ninguén pensou nas consecuencias tan desastrosas que traería ese cambio nas persoas e animais do lugar.
Podemos facer un fío nos comentarios deste mes sobre esta temática. Animádevos a rexistrarvos e participar na páxina.
Acércase a Primavera
Faltan poucos días para a primavera.
Grazas as persoas que apostan pola nosa aldea para vivir e invertir asemella que non se vaia a deshabitar alo menos en varias décadas.
Ao mesmo tempo cando ves que os de afora, os que non descenden nin teñen ascendentes en Piño queren vivir aquí e se involucran no embelecemento do lugar, fai que te sintas máis orgullos aínda, porque esa xente está ao mesmo tempo revalorizando o teu sito, a túa casa o teu lugar e iso anímate a seguir traballando e seguir mantendo as edificacións seculares que posuímos e embelecendo os terreos coa pranta de novas árbores para futuras xeracións.
Cantas veces de nena imaxinei ver a casa de Balboa, o seu pombeiro, a súa capela e a súa mina de auga e finca lucindo!!!
Imaxinádevos que se arranxara a casa e que se habilitara como un hotel casa rural. Que a súa mina de auga se limpase e recuperase para seguir aproveintando o tan prezado tesouro que é dispor de auga na propia finca.
Ver de novo a capela do século XVII reconstruida como debería estalo, lousa e adobe.
Que o seu pombeiro se rehabilitara e as pombiñas volvesen ter casiña.
Qué fermoso sería que nos cortellos houbesen bestas e cabalos e que unha ruta fose pola finca e atravesara polo camiño da Cruela ata o Castro e dende ali volvesen á casa polo camiño de abaixo, o que vai aos Barredos.
Na Ribeira Sacra lucense hai demanda de lugares de ocio vacacional no medio da beleza que o envolve.
Entrar a Piño e ver a Finca dos Balboa convertida nun gran referente da comarca é un sono que non vai esmorecer no meu maxín ata o día da miña morte.
Seguirei soñando esperta co progreso e avance da miña aldea.
No ano 2022 Piño cumpriu 800 anos de fundación como Parroquia. O asentamento dos nosos devanceiros no territorio data de máis de dousmil anos. Posuímos un lexendario ADN que vai impedir que renunciemos ao lugar escollido para vivir por aqueles primeiros castrexos.
Piño é un dos lugares máis fermosos do mundo e conseguirá permanecer na historia grazas a todos os que hoxe queremos facer del un mellor lugar para vivir.
Rosa nas súas bodas de prata no ano 2018
DESPEDIDAS
No día 13 do corrente mes de marzo deuse sepultura á Rosa de Forquitaina logo de que o pasado luns nos chegara a triste nova do seu pasamento.
A nova conmociounos a todos aqueles que a coñecimos e que a tratamos.
Ninguén se esperaba unha nova desta magnitude pero como sempre a morte sorprende e leva o seguinte da súa lista, sen mirar o dni.
Sen dúbida son momentos moi difíciles para Bárbara a súa filla, Tomás o seu home e a súa nai Narcita. Quero expresarlles o meu público e sentido pesar por tan irreparable perda. Desexo que a súa dor se faga levadeira e que afronten o destino con toda a entereza que sexan capaces de manter.
Expresarvos, ademais, a todos os que a queriades o meu pesar, resto de familia e amigos.
Faltaría á verdade si dixera que Rosa era unha veciña máis pois quenes a coñecimos sabemos que posuía unha moi boa cabeza coa que acadou converterse en Médica sendo un orgullo para toda a familia e veciños. Unha muller delicada e fina, que albergaba unha serie de facetas que non deixaban indiferente a ninguén.
O venres 15 de marzo ás seis da tarde misa funeral de Tina Castillo San Miguel que finou na tarde do día 13.
O pasado Nadal estivera ingresada e moi delicada pero recuperouse e seguía coa súa vida diaria de realización de actividades cognitivas no centro de día.
Podo decir de TINA que deixa fermosos recordos en min e nos que a coñecemos. Ata que puido atendeu da igrexa parroquial, semana tras semana durante moitos anos facéndolle os mantenementos con outras mulleres. Moi doce e agarimosa sempre cos nenos.
Expresarlles aos seus familiares e amigos o meu máis sinceiro pésame.
Comezou o mes de marzo de 2024 igual que rematou marzo, chovendo moito e moi seguido.
O día un de marzo o mundo recibe a nova por parte de membros do goberno estadounidense de que (os países) a OTAN verase arrastrada a unha guerra contra Rusia si Ukraína cae.
Tamén nos erguemos coa nova de que o exército israelí disparou contra civiles nas praias onde estaban esperando a recibir alimentos.
Cinco meses despois do inicio do conflito van mais de trintamil palestinos mortos e mais de setentamil feridos.
Estamos as portas do incio da 3ª guerra mundial e desta si que ninguén será o gañador.