Relato Dixital
O sábado 21 de xullo o Fernando de Peruchela ergueuse cedo, como fai cada día.
Ten 78 anos e fai dous que sufriu un infarto consecuencia pola que tiveron que implantarlle 5 stems. Tivo unha recuperación moi rápida por ser un gran deportista e un inigualable traballador.
Cando era novo decidiu quedarse no rural e traballou no campo aprendendo a facer todas as tarefas que se precisaban para levar unha casa. Foi matador, profesión que deixou aos setenta anos. Non lle gustaba matar animais nin sendo para comer pero fixo durante varias décadas para moitas das casas de Piño e de vilas dos redores.
A súa fortaleza e nervio sempre foron a envexa da maioría dos homes que o coñecen ainda que ben seguro que ten outras cousas nas que se alegran de non imitarlle, omitireinas.
Loar a meu pai en vida pola admiración que esperta en min dende sempre, por esa vitalidade enerxia e fortaleza que posúe que o converte no meu heroe.
E coa ansía traballadora que o caracteriza non esperou ás oito, que foi a hora a que quedaron para ir acondicionar a area recreativa do Souto Grande, antes das sete da mañá coa súa fouce comezou a baixar todo o muro de silvas que rodeaba o lugar. Cando chegaron os demais, xa tiña medio peche feito e logo, ao rematar ainda andivo coa desbrozadora de algún cincuentón que non goza de tan boa saúde.
A idade dobléganos a todos senón morremos antes. Eu quero levantarlle a voz, e reñerlle por esforzarse tanto, pero é o seu gusto e quere desgastarse ata o infinito e encherse a boca dicindo o ben que se atopa e que xa quixeramos estar coma él.
Vexo o sitio da Lola de Sabelucho impoluto, segadiño, as árbores froiteiras ben atendidas...
Vexo a Moradella, espectacularmente segadiña e as árbores que namora velas..
Vexo a casa da Anduriña, no Pedredo, segada á perfección e cunha horta que xa quixeran outros...
Vexo a Seara, a súa horta, a máis fermosa do pobo e a que máis viron no facebook das aldeas galegas..
Vexo Outeiro ben atendido, agora con oliveiras, con froiteiras e vides, xa tivo os allos e os tirabeques..
E non quero ver máis aló, nin quero deixar de ver todo o que el me enseña.
.......
Para ben e para mal o tempo non se detén
Novas a 21 de xullo
A contaminación fai que moitas árbores sequen.
Si nos damos unha pequena volta polos redores podemos observar moitos tipos de árbores secas. Na imaxe podedes ver unha delas no común do Souto Grande.
Quen Rega?
Xa abriron as comportas do embalse de Vilasouto e a auga xa corre pola canle. Na imaxe pódese ver o estado da mesma. En canto o camiño do regadío do Val de Lemos está aínda máis abandoado. Solo podo dicir que en 20 anos que fai dende que volvín da cidade non acadamos ningún progreso no relativo a evitar o abandono da producción no rural galego pese a ser unha das zonas máis ricas da península ibérica para producir case que calquera tipo de cultivo.
As Pontes en Perigo
O ano pasado informou o actual pedaneo, José Manuel do Campelo de que se estaba desfacendo a ponte das Pontes. O constante paso de camións de madeira e outros cunha tonelaxe superior ao marcado para esta vía pode ser a causa de que haxa este esborrallamento dos cementos. A Diputación de Lugo foi informada e recibiu fotos do estado do lugar, a data de hoxe, un ano despois non houbo ningún tipo de medida para correxir este desperfecto que pode dar lugar a un disgusto si non se toman as medidas precisas.
Arranxo de Estradas
Ao non tomarse medidas de mantenemento nas estradas acaba pasando o de sempre. Podes ver na imaxe os buratos que xa se empezan a facer na estrada principal a Piño.
No relativo ao arranxo que fixo a Deputación de Lugo na que vai ata Pacios de Veiga, estamos moi contentos de que se pase, o tramo que vai deica a nosa igrexa parroquial e ceminterio estaba destrozado e grazas a este PARCHE xa se pasa.
Ao final non houbo formigón en quente senón un pouco de alquitrán e grava solta e non en toda senón nos sitios que máis o precisaba, imos ver cantos meses podemos desfrutar deste PARCHE de máis de coarenta mil euros.
Eventos da 1ª semana de xullo
A X Feira Guímara e a Feira Outrora de Rubián celebráronse un ano máis tendo unha gran acollida entre os asistentes.
Rubián recuperou a malla tradicional sendo a primeira vez que en vez de facer o palleiro se empacou a palla cunha xa clásica das primeiras empacadoras.
Na Final do Bóveda Slam Poetry acudín en compañía do Mago Carlos como Presentadores do Evento no que me acompañaron algúns amigos de Piño. O gañador foi O Piteira pero cedeu o seu posto para ir a Santander ao segundo clasificado Simón Rodríguez, coñecido por Galego de Caracas.
OBRAS DE VERÁN
Están arranxando algúns tramos da estrada que vai dende Piño a Pacios.
En concreto dende o cruce á casa da Marina, xusto onde está o letreiro de Piño. Este tramo botaron grava nos baches fondos e logo unha capa de grava mais fina por riba.
Do pedazo que vai dende Vales á granxa de Pacios limparon as cunetas e parece que van botar formigón en quente.. xa vos informarei.
No tramo que está entre os dous sitios. os baches a fecha de hoxe parece que non se van tocar.
O bon de todo esto.. estano facendo sin que chova !!!!
Eventos da 1ª semana de xullo
Estes primeiro días de xullo a calor fixo acto de presencia e os eventos enchen a oferta ludica da contorna.
En Monforte, no Malecón, esta fin de semana 6,7 e 8 do corrente, feira do viño da Ribeira Sacra. O mesmo sábado na Pobra do Brollón a Feira Guimara que celebra este ano a súa 10ª edición, polo serán as oito da tarde en Bóveda a gran final do Boveda Slam Poetry da que sairá un gañador que participará en outubro no Slam Poetry España e moitas mais ofertas de ocio, bodas e outros acontecementos de interese.
NOVIDADES
Rematou o mes de xuño de 2024 cunha multitudinaria manfestación en Santiago de Compostela en contra da implantación de ALTRI (macrocelulosa), na Ulloa.
Máis de dez mil persoas chegadas de todas as partes de Galicia acercáronse á capital galega rodeando a Xunta e reclamándolle ao goberno do PP que recúe na súa teima por instalar este contaminante macroproxecto.
Mariscadores e a cofradía de pescadores de Arousa onde desembocan as augas do río Ulla, gandeiros da comarca afectada, onde se produce uns dos queixos galegos de fama máis internacional, afectados polas expropiacións das súas terras e miles de persoas de todas as idades comprometidas co medio ambiente e co futuro esixíronlle ao goberno da Xunta de Galicia que renuncie a este proxecto e que escoite os desexos do pobo. Os da terra e os do mar xuntos nesta loita pola supervivenza dun xeito de vida á que os galegos non queremos renunciar.
Comezou xullo e unha vez máis comprobamos nos medios de comunicación galegos, que eu vendo na libraría, A Voz de Galicia e o Progreso de Lugo que non hai nin unha liña na prensa escrita sobre esta concentración pacífica de deceas de miles de persoas. Unha vez máis son testemuña, con todas aquelas persoas que alí nos xuntamos en que os medios de comunicación están comprados co diñeiro de todos polo poder e non reflicten a realidade do pobo galego nin do país.
As Obreiras de Xesús da Ferreirúa
No ano 1960 abriuse o centro de menores da Ferreirúa rexentado pola orde das Obreiras de Xesús. Moitos de nós convivimos na escola pública da Pobra do Brollón con moitos dos nenos que ao longo de 64 anos pasaron polo lugar.
A gran labor social que desenvoveu este centro sito na casa grande da Ferreirúa é encomiable.
Pola miña parte soamente me queda recoñecerlles a laboura social tan importante que durante tantas décadas fixeron, porque o feche do lugar como centro de menores chegará ao seu fin no outono de 2024.
